บ่มัก อ้ายเข้าใจอยู่ว่าบ่มัก
แค้นอยู่อั๊ก อั๊ก เมื่อความฮักถูกยาดกินดอง
อ้ายมาก่อนเขา แต่โดนเขี่ยตกกระป๋อง
อกหักคาหม่อง จนอ้ายได้นั่งโสกา
อ้ายเก็ตทุกอย่าง บ่คิดไปม้างพาขวัญ
แค่บักจัณฑาลส่ำอ้ายบ่มีปัญญา
เคยมีหยังกันนั่นแค่วันผ่านมา
เป็นของเพินสาเด้อน้องหล่า
อ้ายสิถือว่าบุญอ้ายบ่เถิง
สายแนนบ่แมนอ้าย จึงกลายเป็นคนเคยฮัก
บุญผลาของเพินแน่นคัก เหมาะสมยิ่งนัก จ้น จ้น คนส่า
นั่งไห่ย้อย ย้อย หน้าเหลืองอ่อยห่อย ถอยใจออกมา
ให้คนใหม่เขาได้พาหล่า บินเวินขึ้นฟ้าตามบรรชาองค์แถน
แพ้กะคือแพ้ สิบ่ทำให้รำคาญใจ
จากนี้ต่อไปให้เจ้าเอิ้นเขาว่าแฟน
อ้ายสิหลบไปเหงา ไปนั่งเศร้าอยู่โนนนาแก่น
ย้อนว่าสายแนน ชาตินี้มันบ่แมนอ้าย
สายแนนบ่แมนอ้าย จึงกลายเป็นคนเคยฮัก
บุญผลาของเพินแน่นคัก เหมาะสมยิ่งนัก จ้น จ้น คนส่า
นั่งไห่ย้อย ย้อย หน้าเหลืองอ่อยห่อย ถอยใจออกมา
ให้คนใหม่เขาได้พาหล่า บินเวินขึ้นฟ้าตามบรรชาองค์แถน
แพ้กะคือแพ้ สิบ่ทำให้รำคาญใจ
จากนี้ต่อไปให้เจ้าเอิ้นเขาว่าแฟน
อ้ายสิหลบไปเหงา ไปนั่งเศร้าอยู่โนนนาแก่น
ย้อนว่าสายแนน ชาตินี้มันบ่แมนอ้าย